محمدحسین عباسی، روزنامه‌نگار ورزشی و منتقد فیلم درباره تیم یک دست هلندی‌ها در اینستاگرام خود نوشت: «ستاره‌های جوان‌ترین تیم فصل لیگ قهرمانان و پسران انجمن شاعران مرده. چقدر شبیه به هم. با چهره‌هایی نه چندان مدرن اما ذهن‌هایی پر از جسارت، جاه‌طلبی، حرارت و رویاپردازی. در کران کوچکی به اسم خوشبختی. در تعقیب رویاهایی به غایت بزرگ. پس، وقتی دن‌هاگ پس از سوتِ پایان داور از راهروی ورزشگاه یوونتوس خارج می‌شد، انگار جان کیتینگ یکی دیگر از همان کلاس‌های معروف‌اش در مورد «راه رفتن» را برای بچه‌ها برگزار کرده بود. مهم نیست در تابستان چه چیزی در انتظار این تیم خواهد بود. قبل از مراسم معارفه دی‌یانگ در نیوکمپ، قبل از آن‌که دلیخت، نرس، زیاش و دیگران مقصد بعدی‌شان را انتخاب کنند و پولدارها برای خرید قلب، کلیه و کبد آژاکس صف ببندند، آن‌ها تا آخرین بازی از بودن در کنار هم لذت خواهند برد. در همین انجمن کوچکِ فوق‌العاده. در همین گروه چشم‌نواز و حیرت‌آور. شبیه نیل پری که حتی اگر قرار بود به سکانس خودکشی برسد، قبل از آن به رویای بزرگ‌اش برای درخشیدن روی صحنه تئاتر دست پیدا کرده بود. پس حتی اگر قرار است آخر ماجرا تلخ باشد، شیرینی چنین روزهایی فراموش نمی‌شود.  در آژاکس، هیچکس به فصل آینده فکر نمی‌کند. آن‌ها می‌خواهند همین حالا قهرمان باشند و از هر لحظه، برای خلق شگفتی تازه‌ای استفاده کنند. آن‌ها غرور را از فلورنتینو و خونسردی را از الگری گرفته‌اند. پسرانی که بلیت سفر به کوه قاف، توی جیب‌شان است.»