شهری به وسعت بازارهای رنگارنگ و هیاهوی مردمی که از صبح روانه روزمره گی هایشان می شوند و تا پاسی از شب نبض شهر هنوز آرام نگرفته، شهری که با تمام چاله چوله ها و ترافیکش هنوز زادگاهی دوست داشتنی برای مردمانش است.

با وجود باران های فراوان در طول سال هنوز بلوارها و پیاده راه هایش مملو از گل و سبز نیستند، فضای سبز شهری چهره ای رنگ پریده دارد و ذوق یک پیاده روی عصر، رفع خستگی های یک روز کاری را کورمی کند.

پروژه هایی که افتتاح می شوند ، اما به انجام نمیرسند. ازحداقل حقوق شهروندی  و رفاه اجتماعی هم‌ به تعداد انگشتان دست نمی شود نام برد ، شهری که بی توجهی مسئولان و مدیریت شهری از شهر شب های روشن ، شهری خاکستری ، رنگ پریده و چهل تکه ساخته بطوریکه که حتی ۱۰ خیابان بدون چاله و چوله و با آسفالتی یکدست و مرغوب دیده نمی شود.

شهری با فرهنگ و پیشنه غنی و جامعه ای که چند صباحی ست گویا به حال خود رها شده و درد میکشد و این درد تا عمق وجود شهروندانش که روزی به زیبایی و آرامش شهرشان غره بودند ریشه کرده. نوعی سردرگمی هویت رشت را دربرگرفته که میتوان با نگاهی اجمالی به شهرو خیابان هایش آن را دید ولمس کرد.

شهر خلاق غذا ،توجه به این مقوله درکنار تنوع صنایع دستی های رنگارنگ، بناهای سنتی و بازارهای محلی می تواند بهترین پوئن جهت جذب توریست وگردشگران باشد. اینها همگی نشان از پتانسیل بالای شهر باران دارد که می تواند بجای اینکه ایستگاهی فقط جهت استراحت مسافران در پارک هایش باشد، شهری با جذب مسافرانی مشتاق به سیاحت در خیابان هایش باشد. گویی دیگر زمان آن رسیده نگاهی از سر مهر به شهری بیفکنیم که همیشه در تمام صحنه های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و هنر حرفی برای گفتن دارد. رشت را دریابیم.

برچسب ها : روز رشت شهر خلاق غذا ورزش گیلان