برای یک بار هم که شده با خودمان صادق باشیم. چرا اصرار داریم که بازی استقلال و پرسپولیس یک مسابقه معمولی است؟ چرا سعی داریم این ذهنیت را القا کنیم که این بازی فقط سه امتیاز دارد؟ چرا اجازه نمی دهیم هیجان مثبت این اتفاق در جامعه جاری شود؟ چرا واقعیت را معکوس نشان می دهیم؟ ولی واقعیت این نیست. این بازی سه امتیاز ندارد. این بازی برای هواداران دو تیم، تاریخ دو باشگاه و مربیان و بازیکنانی که نیم نگاهی به قیمت فصل آینده شان هم دارند سه امتیاز ندارد. هر تیمی که برنده شود اقتدارش را به رخ حریف کشیده، کارنامه تاریخی اش را سنگین تر کرده، هوادارانش از این پیروزی اعتبار بیشتری گرفته اند و مربیان و بازیکنان تیم برنده وجه خودشان را به رخ کشیده اند. یکی دو دهه گذشته رسانه ها سعی در تلقین این ادعا داشتند که بازی استقلال و پرسپولیس هم یک بازی مثل دیگر بازیهای لیگ است. ساده و معمولی نه کمتر و نه بیشتر. رسانه های مکتوب که دنیای ارتباطات را آن سال ها قرق کرده بودند، پیرو خط مشی مدیران فوتبال و ورزش، هیجان این بازی را در درونش خفه می کردند تا این شور و شوقی که در جامعه سرریز شده بود در صفحات روزنامه ها کنترل شده و بیات به خورد مخاطب داده شود. آنها آنقدر بر بی هیجانی و منفعل کردن این بازی اصرار داشتند که کم کم صدای هواداران دو تیم هم در آمد. آنها شاکی از بازی های سرد و کسل کننده اعتراف کردند که حاضرند حتی تیم محبوبشان ببازد ولی این تساوی های بدون گل یا در نهایت یک – یک دست از سر این بازی مهم بر دارد. آنها حتی به نتیجه مساوی یک – یک هم شک کرده بودند. پنالتی های بی دلیلی که حتی گاهی اوقات در دقایق پایانی مسابقات اتفاق می افتاد بر بسیاری از حرف و حدیث ها صحه می گذاشت و شک و تردیدها را پر رنگ تر می کرد. اما امروز در دنیای پر تلاطم ارتباطات که مخاطبان بر امواج سوار هستند امکان کنترل هیجانی که یکی دو دهه قبل ناخوشایند فوتبالی ها بود امکان پذیر نیست. هواداران پرسپولیس و استقلال هم این واقعیت را پذیرفته اند که گاهی اوقات ضعیف هستند و می بازند. هر چه منطق آنها را تقویت کنیم این بازی زیبا تر می شود. هر چه که اجازه تخلیه این هیجان را بدهیم، هنجارشکنی های آنها را کم کرده ایم. با بازی استقلال و پرسپولیس باید مثل یک واقعیت «خاص» برخورد کرد. نه آن را کتمان کنیم که مخاطب و هوادار کلافه شود، نه آنقدر سطح توقع را بالا ببریم که از توان بازیکنان خارج باشد. بر این مساله که ما همه با هم دوستیم و در نهایت طرفدار تیم ملی هستیم الکی تاکید نکنیم. طرفداری از تیم ملی بحث دیگری است که نباید از آن برای کاهش تنش های بازی استقلال و پرسپولیس استفاده کرد. اما یک سوال از تمامی کسانی که خود را متولی این رقابت می دانند باید پرسید. اگر هیجان این مسابقه به اوج برسد و صدها هزار نفر لبریز از هیجان باشند چه اتفاقی می افتد؟
نویسنده: افسون حضرتی
منبع :
اختصاصی ورزش گاه
برچسب ها :
دربی
پرسپولیس تهران
استقلال تهران